فهرست گوشی‌هایی که می‌توانند به اینترنت ماهواره ای متصل شوند
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۳۷۳۴۶
به گزارش پارس نیوز به نقل از ثریا این روزها شایعاتی درباره امکان اتصال به اینترنت ماهواره ای استارلینک با گوشی موبایل منتشر شده است؛ اما آیا چنین امکانی وجود دارد؟
اسپیس ایکس قصد دارد توسعه اینترنت ماهواره ای استارلینک را سرعت ببخشد و دسترسی به این نوع اینترنت پرسرعت و بدون محدودیت را در سراسر جهان میسر کند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از سوی دیگر مدتی پیش اپل گوشی آیفون ۱۴ را معرفی کرد که امکان اتصال ماهواره ای یکی از ویژگی‌های پرشمار این سری محسوب می‌شود. همچنین بر اساس اخبار منتشر شده، گوگل هم قصد دارد پشتیبانی از اینترنت ماهواره ای را به سیستم عامل اندروید ۱۴ اضافه کند. حالا این سوال برای بسیاری از کاربران به وجود آمده که آیا با گوشی موبایل می توان به اینترنت ماهواره ای استارلینک وصل شد؟ در ادامه قصد داریم به این پرسش مهم کاربران پاسخ بدهیم.
اسپیس ایکس با انتشار گزارشی در وبسایت خود، برنامه زمانبندی اتصال مستقیم گوشی های تلفن همراه به شبکه‌ی ماهوارهای استارلینک (Direct to Cell) را رونمایی کرد.
بنابر این گزارش، امکان ارسال پیامک از سال ۲۰۲۴ و همچنین امکان برقراری تماس و استفاده از اینترنت تا سال ۲۰۲۵ فراهم خواهد بود. در این گزارش آمده است، همه گوشی های که قابلیت ۴G دارند، قابلیت اتصال به شبکه‌ی استارلینک را خواهند داشت.
این گزارش افزوده است که امکان این اتصال با برقراری خدمات رومینگ با اپراتورهای محلی فراهم است و درباره استراتژی اسپیس ایکس برای ارائه سیم‌کارت فیزیکی مستقل یا ارائه خدمات از طریق e-SIM، هنوز سیاست سکوت را پیشه کرده است.
اینترنت ماهوارهای چیستاینترنت ماهوارهای یکی از جذاب‌ترین فناوری‌های عصر جدید است که به‌زودی فراگیر خواهد شد. اما این فناوری اینترنت چیست و چه مزایایی دارد.
آیا تا به حال آرزوی این را داشته‌اید که در فارغ از هر مکانی که هستید، آزادانه بتوانید از اینترنت برای کار، یادگیری و یا سرگرمی استفاده کنید؟ خب، این کاملا با کمک اینترنت ماهواره ای امکان‌پذیر است. همانطور که احتمالا حدس زده‌اید، اینترنت ماهواره ای از توان فضایی برای ارائه دسترسی به اینترنت استفاده می‌کند و بدیهی است که با اتصال اینترنتی معمولی شما متفاوت خواهد بود.
اما سوال اصلی این است: چه چیزی باعث می‌شود اینترنت ماهواره ای ارزش استفاده را داشته باشد؟ این اینترنت چه مزیت‌هایی دارد؟ یا اینکه استفاده از اینترنت معمولی برای شما بهتر است؟
این همان چیزی است که در مقاله امروز به‌طور عمیقی به آن خواهیم پرداخت. همین چند روز پیش بود که در خبرها خواندیم، آزمایش اتصال گوشی‌های معمولی به اینترنت ماهوارهای موفقیت‌آمیز بوده است. این یعنی، آینده اتصال به اینترنت در حال تحولی بزرگ است. بنابراین اگر به فکر امتحان کردن چیزی مانند استارلینک ایلان ماسک هستید، ادامه این مقاله را دنبال کنید.
پیش از اینکه به عمق ماجرا بپردازیم، بیایید با مفاهیم اولیه اینترنت ماهوارهای آشنا شویم.
این یک فناوری پیشرفته است که از گستردگی فضا برای پر کردن شکاف در اتصال اینترنتی در محیط‌هایی با آنتن‌دهی سخت استفاده می‌کند. از آنجا که این فناوری از ماهواره‌ها استفاده می‌کند، در نتیجه می‌تواند آنتن‌دهی در هر جایی را امکان‌پذیر کنید. علاوه بر اینترنت موبایل، در مکان‌هایی که امکان کابل‌کشی اینترنت کابلی در آنجا وجود ندارد هم می‌توان از این فناوری ماهوارهای استفاده کرد.
می خواهید بدانید اینترنت ماهوارهای چگونه کار می‌کند؟ این اینترنت با گزینه‌های فیزیکی اینترنت بسیار متفاوت است. این روش به خطوط فیبر نوری یا کابل‌ها متکی نیست؛ در عوض، از شبکه‌ای از ماهواره‌ها که در ارتفاع بالایی از سطح زمین قرار دارند بهره می‌برد. اما ماهواره‌ها تنها بخش ماجرا نیستند.
این ماهواره‌ها به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند. آنها سیگنال‌هایی را ارسال و دریافت می‌کنند که شما را به ISP (ارائه دهنده خدمات اینترنت) متصل می‌کنند. با اتصال موفق، از هر جای دنیا به وب دسترسی پیدا می‌کنید.
مزایای اینترنت ماهوارهایحالا که یک ایده کلی در مورد اینترنت ماهوارهای پیدا کردید و با آن آشنا شدید، وقت پرداختن به جزئیات است. این فناوری پیشرفته چه مزایایی دارد و چه زمانی بهتر است از آن استفاده کنیم؟
۱. به دکل مخابراتی و کابل‌کشی در مناطق دورافتاده نیازی ندارد
یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های این اینترنت، اتصال بی‌وقفه آن است. اینترنت کابلی یا ADSL به یک اتصال فیزیکی از طریق کابل یا خطوط تلفن متکی است. در حالی که فناوری جدید ماهوارهای، شما را از شر سیم‌ها خلاص می‌کند.
این ویژگی منحصر به‌فرد مناسب کاربرانی است که در مناطق دور افتاده‌ای مثل روستاهای کوهستانی سکونت می‌کنند و در آن مکان حتی روش‌های سنتی اینترنت هم در دسترس نیست.
۲. اتصال به آن آسان‌تر است
سرعت پایین اینترنت بر بستر تلفن (دایال آپ) می‌تواند بهترین دلیل برای روی آوردن به اینترنت ماهواره ای باشد. نسل جدید اینترنت در این زمینه دست بالا را دارد. بسیاری از راه‌کارهای اینترنتی قدیمی بر بستر تلفن حتی با وبگردی ساده هم مشکل دارند؛ اما تکنولوژی جدیدتر می‌تواند به‌سرعت دانلودی برسد که برای پخش اینترنتی بدون گیر کردن هم کافی است.
این همچنین به‌معنای تجربه آنلاین روان‌تر نیز هست. با یک اتصال ماهوارهای خوب می‌توانید:
فایل‌های حجیم را سریع‌تر دانلود کنید.
ویدیوهایی با رزولوشن بالا را روان و سریع پخش کنید.
مکالمات ویدیویی بدون تأخیر داشته باشید.
وبگردی یکپارچه و سریعی را تجربه کنید.
۳. پایداری و ثبات بهتر
اتصال با خط تلفن در مناطق دور افتاده می‌تواند پایداری ضعیفی داشته باشد. همچنین، برقراری یک اتصال دائمی در این مناطق چالش برانگیز است. با اینترنت ماهواره ای دیگر خبری از این مشکلات نخواهد بود. این بدان معناست که دیگر نیازی نیست نگران اتصال و قطع شدن ارتباط هر چند دقیقه یکبار باشید.
از طرفی، گزینه‌های سنتی اینترنت به شبکه‌ای از کابل‌ها متکی هستند و به زیرساخت‌های زمینی زیادی نیاز دارند. در مقابل، اینترنت ماهوارهای رویکرد ساده‌تری دارد و از اجزای کمتری روی زمین استفاده می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تا اینترنت ماهوارهای در مناطق دوردست که شرایط آب و هوایی می‌تواند مشکل ساز شود، عملکرد بهتری داشته باشد.
حداقل تجهیزات زمینی همچنین خطر قطعی را هم کاهش می‌دهد. این باعث می‌شود اطمینان بیشتری از اتصال شما به اینترنت ارائه شود. این طراحی همچنین به‌معنای این است که در صورت بروز مشکل، می‌توانید سریع‌تر آن را برطرف کنید. حتی عیب‌یابی و تعمیر را آسان می‌کند.
۴. اینترنت ماهوارهای امنیت بهتری را فراهم می‌کند
شاید باور نکنید، اما اینترنت ماهواره ای مزیت شگفت‌انگیزی در زمینه امنیت را ارائه می دهد. برای درک بهتر این موضوع باید بدانید که اینترنت ADSL، اتصال خود را بین اعداد زیادی از کاربران به‌اشتراک می‌گذارند. اما تکنولوژی جدیدتر اینترنت ماهوارهای، یک اتصال اختصاصی به وب را برای شما فراهم می‌کند. این ویژگی منحصربه‌فرد، خطر اختلالات را به حداقل می‌رساند. همچنین با کمک آن، امنیت بهتری در برابر حملات سایبری به دست می‌آورید.
اینترنت ماهوارهای از فناوری رمزنگاری استفاده می‌کند. این کار داده‌های حساس شما را به کدهای غیرقابل خواندن تبدیل خواهد کرد و در نتیجه، حتی اگر کسی در این ارتباط جاسوسی کند، احتمال اینکه نتواند داده‌ها را استخراج کند هم زیاد است.
معایب اینترنت ماهوارهایاما همه چیز در مورد اینترنت ماهوارهای عالی نیست. معایبی هم وجود دارد که باید در مورد آنها بدانید:
۱. تأخیر
انتقال داده از طریق اینترنت ماهوارهای با پیمودن مسافت طولانی همراه است. در حالی که این اینترنت سریع است، اما باعث ایجاد تأخیر می‌شود. این تأخیر همان زمان پاسخ (Latency) است که در مقایسه با اینترنت کابلی، در این اینترنت بالاتر است. بنابراین، اگرچه ممکن است در وبگردی به‌مشکل خاصی برنخورید، اما انجام بازی های آنلاین با اینترنت ماهوارهای می‌تواند چالش برانگیز باشد. مگر اینکه بخواهید از بازی های آفلاین لذت ببرید.
۲. محدودیت داده‌ها در اینترنت ماهوارهای
در حالی که اینترنت استارلینک متعلق به ایلان ماسک، حجم داده نامحدودی را ارائه می‌دهد، سایر سرویس‌های اینترنت ماهوارهای محدودیت حجمی دارند. به‌طور مثال، سرویس‌های ViaSat و HughesNet محدودیت‌های زیادی دارند و در صورت آنلاین بودن برای مدت طولانی، ممکن است اینترنت شما قطع شود. گاهی اوقات، وقتی به محدودیت داده برسید، ممکن است با موارد زیر مواجه شوید:
کاهش سرعت: این امر باعث کندی سرعت وبگردی می‌شود.
هزینه‌های اضافی: هزینه‌ای که باید بپردازید، بیشتر از هزینه طرحی که می‌خرید خواهد بود.
جمعبندیدر نهایت، اینترنت ماهوارهای یک راه حل مناسب برای اتصال به اینترنت در مناطقی است که به زیرساخت‌های سنتی اینترنت دسترسی ندارند. اگر به دنبال راه حلی برای اتصال به اینترنت هستید که سریع، قابل اعتماد و آسان برای نصب باشد، این فناوری پیشرفته می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
منبع: خبر آنلاین
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: اینترنت جاسوسی شرایط آب و هوایی ماهواره مشکلات اینترنت ماهواره ای استارلینک اینترنت ماهواره ای اتصال به اینترنت اسپیس ایکس ماهواره ها یک اتصال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۳۷۳۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهوارهای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهوارهای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیق‌تر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانه‌ای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، به‌خصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلم‌های روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یک‌میلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچه‌زرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمده‌اند، روی هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروخته‌اند، یعنی پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچه‌زرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلم‌هایی که البته در نگاهی دقیق‌تر، علاوه بر کمدی‌بودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکه‌های ماهوارهای!
این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهوارهای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلم‌هایی هستند که تبلیغات‌شان از شبکه‌های ماهوارهای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق می‌تواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنه‌آمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان می‌دهد که سیاست‌های نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه می‌تواند سیاست‌های عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.
آمار و ارقام ترسناک
داده‌هایی که درباره تبلیغات فیلم‌های سینمایی ایرانی در شبکه‌های ماهوارهای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانه‌های خارجی هفته‌ای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی می‌گیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلم‌های روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکه‌های ماهوارهای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تمام‌وقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلم‌های رقیب باقی نگذارد.
داده‌های ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکه‌های ماهوارهای تبلیغ‌بگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیت‌تر و بهتر هم می‌تواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.
یک حساب‌وکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامه‌ها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکه‌های ماهوارهای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یک‌ماهه فیلم‌ها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز می‌شود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت می‌شود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقه‌ای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یکبار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلم‌های «تمساح خونی»، «بی‌بدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلم‌ها چقدر هزینه کرده است!
آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکه‌های ماهوارهای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان می‌داد و به تریبونی برای بهتر دیده‌شدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگ‌های مختلف پیش‌پای محصولات سینمایی که از این میان می‌توان از سختگیری‌های فراوان تا ممیزی‌های مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.
این موارد که نارضایتی‌های بسیاری را موجب شدند، کم‌کم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزی‌هایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکه‌های ماهوارهای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخش‌کننده سینما و تهیه‌کننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفه‌ای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی می‌کنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین می‌شود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاست‌های تلویزیون است، از تیزر بی‌بهره می‌ماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تک‌تک صاحبان فیلم‌ها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضع‌گیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلم‌های تبلیغ‌شده در ماهواره آگاهی یافته‌اند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلم‌ها چنین تصمیمی می‌گیرند و تبلیغ فیلم‌شان را به ماهواره‌ها می‌دهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام برده‌اند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمی‌توانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌داد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلم‌ها اختصاص داده می‌شود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علم‌الهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولت‌های گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهوارهای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق می‌کند و روی ۶۰درصد باقی فیلم‌ها تاثیر چندانی ندارد»، می‌گوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح می‌دهند تبلیغ کارشان را با هزینه‌ای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من می‌دهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید به‌صرفه نباشد.»
حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرون‌به‌صرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلم‌های سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهواره‌هاست که همانطور که گفته شد باعث خروج یک‌ونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاری‌ها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنی‌های سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهواره‌ها ریخته می‌شود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایه‌های کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»